Tu patriae constanter
es Fidelis, Hungare (Siculi)!
Haec cunaae moxque tumulus;
Haec condet urna te!
Hanc extra mundo maximo
Non sunt pro te loci;
Afflictus, felix, hic debes
Et vivere, et mori!
Haec terra patrum sanguine
Madebat toties;
Accrevit saeclis nominum
Sanctorum series.
Pro sedibus pugnaverant
Hic Martes Arpadi;
Servile fregit hic iugum
Dux heros Hunyadi.
Liberta! signa sanguine
Rudebant hic tua;
Occubuere hic optimi
Pugna in perpetua.
Et tantis in periculis,
Post tot discrimina
Exstat defecta, fracta non,
Gens haec in patria,
Et ad te, munde gentium,
Appellat iudicem:
Milenii poscunt cruces
Vitam, aut mortis diem!
Tot corda frustra sanguinem
Fudisse non licet;
Maerore rupta pectora
Sors non destituet!
Voluntas sancta, mens,
vires Sub fati pondere
Incassum certe nequeunt
Diu tabescere:
Debet venire, veniet
Saeclum felicius,
Quod orant nostra milia
Devotis precibus...
Sin est necesse, veniet
Mors augustissima,
Cruens ubi sepeliet
Hanc gentem patria.
Assistent gentes funeri
Gentis plorabilis
Et oculi myriadum
Madescent lacrimis.
Esto fidelis patria
Constanter, Hungare:
Haec aluit, huiius humi
Humabit urna te!
Hanc extra mundo maximo
Non sunt pro te loci;
Afflictus, felix, hic debes
Et vivere, et mori!
Nincsenek megjegyzések:
Megjegyzés küldése